Pelargonia afrykańska
Pochodzi z Afryki Południowej, gdzie stosowana jest od stuleci m.in. przez plemię Zulusów.
Do Europy dotarła w XIX wieku, za sprawą Brytyjczyka Charlesa Stevensona.
Pelargonia afrykańska różni się znacznie składem chemicznym od powszechnej w Polsce pelargonii rabatowej.
Pelargonia afrykańska wspomaga prawidłowe funkcjonowanie układu oddechowego.
Czarny bez
Krzew czarnego bzu występuje w całej Europie, Ameryce Płn. i Azji. Zwany jest też hyczką, bzem psim oraz gołębią pokrzywą.
Roślina była znana i ceniona już w Starożytności za swoje wielokierunkowe działanie.
Owoc i kwiaty bzu czarnego stosowane są w przemyśle spożywczym, kosmetycznym oraz farmaceutycznym.
Owoce między innymi wspomagają naturalne funkcje immunologiczne organizmu.
Beta-glukany występują w ścianach komórkowych wielu grzybów i roślin.
Ze względu na budowę chemiczną rozróżniamy m.in. 1,3/1,6 beta-glukany i 1,3/1,4 beta glukany, które wykazują różne działanie wspomagające organizm człowieka.
Beta-glukany 1,3/1,6 występują głównie w drożdżach (Saccharomyces cerevisiae), natomiast 1,3/1,4 w zbożach.
W czasach antycznych i Średniowieczu uważana była za magiczne, święte drzewo.
Lipa wspiera prawidłowe funkcjonowanie gardła i strun głosowych oraz wspomaga układ immunologiczny.
Witamina C
Organizm człowieka nie syntezuje tej witaminy, dlatego też należy dostarczyć ją wraz z dietą. Dobrym źródłem witaminy C są m.in. warzywa kapustne, owoce dzikiej róży, owoce jagodowe, cytrusy, natka pietruszki.
Witamina C pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego.
Cynk
Cynk jest jednym z niezbędnych mikroelementów.
Występuje w enzymach uczestniczących w różnych procesach fizjologicznych człowieka.
Cynk pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego.
Laktoferyna jest białkiem występującym w mleku.
W organizmie człowieka występuje również w ślinie oraz łzach, a także jest ważnym składnikiem mleka karmiących matek.
W Polsce jest rośliną obcego pochodzenia (kenofitem), która zadomowiła się na danym terenie w ostatnich czasach tj. w pojęciu botanicznym, po odkryciu Ameryki.
Prawoślaz rośnie dziko, ale jest też uprawiany.
Sproszkowany korzeń jest używany między innymi do produkcji popularnych pianek “marschmallow”.
Prawoślaz wspomaga prawidłowe funkcjonowanie dróg oddechowych, w tym strun głosowych oraz gardła.
Dziewanna wielkokwiatowa
W Polsce jest to najpopularniejszy gatunek tej rośliny.
Rośnie na polach i łąkach, nie wymaga dobrych warunków glebowych.
Zawiera wiele dobroczynnych składników, dlatego też jest szeroko wykorzystywana w kosmetyce i pielęgnacji skóry, ale nie tylko. Według starych przekazów jej obecność w ogrodzie miała chronić przed uderzeniem pioruna i nieszczęściem.
Dziewanna dba o zachowanie właściwego komfortu oddychania.
Tymianek znany jest od Starożytności.
Początkowo tymianek uprawiano w basenie Morza Śródziemnego, jednak z czasem rozpowszechnił się również na innych kontynentach.
W Egipcie był stosowany do balsamowania zwłok, ale zapobiegał też psuciu się żywności dzięki właściwościom konserwującym.
Tymianek wspomaga fizjologiczne oczyszczanie dróg oddechowych poprzez wspomaganie wydzielania śluzu w górnych drogach oddechowych.
Werbena
Różne gatunki werbeny występują na całym świecie.
W Polsce występuje jeden gatunek tej rośliny – werbena pospolita.
Jest znana od Starożytności, w Egipcie nazywano ją “łzami Izydy”, w Grecji natomiast była uważana za roślinę przynoszącą szczęście.
Zawiera składniki o działaniu prozdrowotnym.
Werbena wspomaga zdrowie układu oddechowego i wspiera organizm w ochronie przed czynnikami zewnętrznymi, m.in. w przypadku trudnych warunków pogodowych.
Olejek eukaliptusowy otrzymuje się ze świeżych liści eukaliptusa w procesie ich destylacji z parą wodną.
Można go stosować w produkcji maści, kremów, płynów do odświeżania jamy ustnej, inhalacji, jako środek aromatyczny.
Należy pamiętać, że olejki są specyficzną grupą surowców, którą należy stosować w bardzo niewielkiej ilości.
Uważa się, że olejek eukaliptusowy odstrasza komary i inne owady.
Olejek eukaliptusowy jest korzystny dla zdrowia układu oddechowego.
Porost islandzki
Ze względu na swoje właściwości odżywcze był wykorzystywany w Islandii jako mąka porostowa. W celach spożywczych stosowano porost również w Laponii i Ameryce Północnej. Do dzisiaj stanowi pokarm dla zwierząt, głównie żyjących na północnych krańcach , m.in. dla reniferów. Dodatkowo różne gatunki porostów służyły do produkcji barwników w kolorach niebieskim, czerwonym, purpurowym i żółtym. Ciekawą cechą tych organizmów jest specyficzna wrażliwość na zanieczyszczenia środowiska. Mogą być wykorzystywane jako tzw. bioindykatory, czyli wskaźniki zanieczyszczenia powietrza.